Dwa imponujące budynki – neobarokowe Stajnie oraz modernistyczna Wozownia z elementami klasycznymi – choć stanowią oddzielny kompleks hippiczny, są integralną częścią łańcuckiej rezydencji Potockich. Wzniesiono je na przełomie XIX i XX wieku według projektu francuskiego architekta Amanda Bauque, otaczając specjalnie założonym „przystajennym parkiem”. Wyposażenie stajni, szorowni i siodlarni zamówiono w wiedeńskiej firmie R.Ph. Waagner.

Stajnie zachowały oryginalną część przeznaczoną dla koni wierzchowych oraz Szorownię Galową i Hol, w których prezentowane są pojazdy konne z Muzealnej Kolekcji Pojazdów. Muzeum w Łańcucie posiada bowiem dwie odrębne kolekcje pojazdów konnych: historyczną, liczącą 55 egzemplarzy i związaną bezpośrednio z rezydencją Potockich, oraz muzealną, gromadzoną po II wojnie światowej, która wciąż się powiększa i obecnie liczy blisko 80 pojazdów.

Łańcucka Wozownia to przestronne wnętrze z imponującą, przeszkloną Halą Zaprzęgową, po bokach której znajdują się Żółta i Czarna Wozownia, a na osi – Szorownia. Ściany Hali zdobi kolekcja egzotycznych trofeów myśliwskich, przywiezionych z safari w 1924 roku przez ostatniego właściciela, uzupełniona o kilka trofeów europejskich. W tym wyjątkowym wnętrzu eksponowane są również pojazdy z Muzealnej Kolekcji. W szorowni prezentowane są natomiast uprzęże chomątowe i szorowe – luksusowe wyjazdowe akcesoria, wykonane przez renomowane paryskie firmy Hermes i Duprey oraz wiedeńskich mistrzów Schleuchtera i Nideltza.

Najcenniejszymi eksponatami zgromadzonymi w zamkowej Wozowni pozostaje bezcenna kolekcja pojazdów konnych po rodzinie Potockich. Są to luksusowe karety, powozy i bryczki o różnorodnych typach i przeznaczeniu, pochodzące z najbardziej renomowanych wytwórni, takich jak Marius, Lohner, Labourdette czy Rothschild. Pojazdy te, zgodnie z dawnym układem, stoją w dwóch wozowniach – reprezentacyjne oddzielnie od tych, które były używane w majątku. Choć nie poddawano ich remontom, a jedynie konserwacji zachowawczej, nadal pozostają w doskonałym, oryginalnym stanie, mimo że liczą ponad sto lat.

To jedyna na świecie magnacka wozownia, w której obok głównej rezydencji zamienionej na muzeum znajduje się kompleks hippiczny z zachowaną, niezwykle bogatą kolekcją pojazdów – dokładnie w tym samym miejscu, w którym były używane przez właścicieli.