Zamek Kliczków to niezwykła rezydencja o wielowiekowej historii, położona malowniczo wśród Borów Dolnośląskich nad rzeką Kwisą. Jego początki sięgają roku 1297, kiedy to został wzniesiony z inicjatywy księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego jako ufortyfikowana strażnica graniczna. Miał pełnić funkcję obronną, chroniąc księstwo przed zagrożeniem ze strony Łużyc. Wczesnogotycka budowla, wzniesiona na planie nieregularnym, była pierwotnie przystosowana do realiów militarnych późnego średniowiecza – otoczona fosą, z masywnymi murami i wieżą strażniczą.

W 1391 roku zamek przeszedł w ręce śląskiego rodu von Rechenbergów, który władał nim niemal przez trzy stulecia. W tym okresie zamek był stopniowo przekształcany w reprezentacyjną siedzibę rycerską. W XVI wieku, w epoce renesansu, dokonano gruntownej przebudowy. Powstały wówczas charakterystyczne krużganki, dekoracyjne szczyty oraz arkadowe galerie, które wprowadziły do surowej bryły elementy lekkości i wyrafinowania. Zamek utracił swoją pierwotną funkcję militarną na rzecz wygody i estetyki, co odpowiadało nowym trendom architektonicznym tamtego czasu.

Kolejna ważna faza rozwoju przypada na XIX wiek, kiedy to rezydencja została zmodernizowana i rozbudowana w stylu neogotyckim i manierycznym, zgodnie z ówczesną modą na stylizację historyczną. W tym okresie wzniesiono wieże, ryzality, wykusze i ostrołukowe portale, które nawiązywały do średniowiecza, choć miały już wyłącznie funkcję dekoracyjną. Zamek zyskał romantyczny charakter – zbliżony do angielskich rezydencji typu "castle style" – a otaczający go park przekształcono w malowniczy ogród krajobrazowy w stylu angielskim. Wnętrza zamku również zostały zmodernizowane: pojawiły się boazerie, sztukaterie, marmurowe kominki i reprezentacyjne klatki schodowe. W 1906 roku w zamku gościł cesarz Wilhelm II, co potwierdzało jego wysoką pozycję na mapie prestiżowych rezydencji arystokratycznych tej części Europy.

Po II wojnie światowej zamek, opuszczony i zdewastowany, stopniowo popadał w ruinę. W okresie PRL był wykorzystywany w sposób nieadekwatny do swojej wartości zabytkowej, co przyczyniło się do dalszej degradacji. Dopiero w latach 90. XX wieku rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę prace konserwatorskie i restauratorskie, które przywróciły mu dawny blask. Od 1999 roku Zamek Kliczków pełni funkcję luksusowego hotelu, centrum konferencyjnego i muzeum, stając się jednocześnie ważnym punktem na turystycznej mapie Dolnego Śląska.

Dziś Zamek Kliczków stanowi niezwykły przykład wielowarstwowej architektury, która ewoluowała na przestrzeni siedmiu stuleci – od surowej gotyckiej warowni, przez renesansową rezydencję, aż po neogotycki pałac romantyczny. Jego bryła i detale architektoniczne opowiadają historię przemian stylowych i funkcjonalnych, a jednocześnie są świadectwem burzliwych dziejów Śląska i zmieniających się gustów europejskiej arystokracji.